алакүлік

I

зат. зоол. Қоңыздың бір түрі. А л а к ү л і к – кішкентай қызыл ала қоңыз. Ол бұта басында болады. Түйе оны жеп қойып ауырады (Ж. Бабалықұлы. Мал ауруы., 11).

II

зат. в ет. Түйеде болатын өте зілді ауру. А л а к ү л і к - өте ауыр дерт. Оған шалдыққан түйе өліп тынады (Ж. Бабалықұлы, Мал ауруы., 11). Түйеде а л а к ү л і к ауруы кездеседі. Алакүлік – қоңыз. Өрісте ол көп болғандықтан шөппен бірге оны түйе жеп қояды да, өліп кетеді (Х. Арғынбаев, Қаз. этногр., 158).

III

сын. ауыс. Алақұйын, берекесіз, құйыршық (мінез). Сәмбі талда қонақтап отырған осы бір а л а к ү л і к мінезді құс (сауысқан) есіме әлдебір жайларды түсіргендей ме, қалай? (Ж. Ауыпбаев, Жанарымда., 7). – Сауысқанға обал жоқ. Құйрығы қымыңдап, отырысы жаман. А л а к ү л і к, опасыз адамның мінезі бар өзінде (Қаз. әдеб., 30.11.1973, 1).